Nerede bir veda görsem anılar canlanır,
Sen misin yoksa hayalin mi, yaprak misali?
Hani o ilk dokunuş, bir ömre bedeldi,
Hani her gülüşün, kalbime bir taht kurardı.
Şimdi solmuş renkler, hatıralar yorgun,
Hani o yeminler, birer birer unutuldu?
Hani birlikte çizdiğimiz, sonsuzluk yolu?
Söyle, bu ayrılık neden, bu acımasız son?
Nerede o ilk heyecan, kayıp mı gitti?
Kalbimde bir sızı, bir hasret yangını,
Nerede o eski neşe, kaybolmuş şimdi?
Hani o umutlar, birer birer söndü,
Söyle, bu vedanın izi ne zaman diner?
Yapraklar düşerken, anılar canlanır,
Hani o aşk, bir efsane miydi sadece?
Şimdi yalnızım, çaresiz, bir başıma,
Nerede o sıcaklık, o sevgi dolu bakış?
Hani birlikte kurduğumuz, düşler diyarı?
Söyle, bu ayrılık neden, bu acımasız kader?
Neden bu sessizlik, neden bu boşluk içimde?
Neden bu gözyaşları, dinmek bilmiyor hiç?
Neden bu yalnızlık, beni hiç bırakmıyor?
Bir yanıt yazın