Oydu bir kalemde silgisi aşkın
Sözler bakımından tutarsız
Gözyaşı kokusuyla beklenmedik
Uzatmış gri yalnızlığıma
Nereden uzatmışsa kirli yüzünü
Bütün anlamlar böyle mi yozlaşır
En çok neresi mi kalbiydi elbet
Bütün kırgınlıklara emanet
Yalanların türlüsünden bir saray
Sonsuz boşluğunda yalnızlığın
Bir biter bir başlardı bitkin kalbi
Ah şimdi benim ellerim
Bir yazmamaktı tutturmuş gidiyor
Bir yarım mektup masamda
Günün rengi ondan
Gecenin sessizliği ondan
Yazılmamış Son Mektup
Bir yanıt yazın