Bir hevesle açtım, o eski defteri
Kelime aradım, unutulmuş bir besteydi sanki her biri
Cümleler kırık dökük, anlamlar kayıp
Edebiyatın gölgesinde, bir ömürlük azap
Bağlılık yeminleri, silinmiş satırlarda
Yazılmamış bir roman, kaldı raflarda
Hep yarım, hep eksik, hep bir şeylerin yasında
Ne çok şey anlatmak vardı, lakin diller lal oldu
Mürekkep kurumadı belki, ama ruhum soldu
Bir tutam umut, bir avuç gözyaşı
Edebiyatın girdabında, hayatın telaşı
Bağlılık, sadece bir kelime şimdi
Yazmak bir kaçış mıydı, yoksa bir savaş mı
Her satırda yeniden dirilmek, her kelimede acı
Edebiyatın büyüsü, beni esir aldı
Bağlılık, bir zincir gibi
Yazılacak çok şey var aslında
Ama kelimeler kifayetsiz, dünya yalan
Belki de susmak en iyisi, en asili
Edebiyatın sessiz çığlığı
Bir yanıt yazın