Oluruna bıraktım, eyledim kabul
Ne varsa gönlümde, sakladım derine;
Bir nehir misali akıp giderim,
Tutunmadan, bağlanmadan hiçbir şeye.
Aklımın labirentlerinde kaybolsam da,
Kalbim fısıldar bana bildik ezgileri;
Bir kuşun kanadında taşınırım usulca,
Vuslatın umuduyla, yarin busesiyle.
Bilirim elbet vardır, olmalı bir anlamı
Bu çileli yolun, bu uzun sınavın;
Belki de benliği bulmaktır tüm mesele,
Kendine dönüp, kendini aşmak nihayetinde.
Şimdi suskunluğum bir çığlık gibidir,
Ve sabrım, bir umman derinliğinde.
Yazgıya Çağrı
Bir yanıt yazın