Yazgısal Dokunuş

Ellerim yine sensiz, bir garip telaşta,
Çıktım yine dün, şehrin o tenha yokuşuna.
Yorgun ve hayalsiz, bir bekleyiş ortasında,
Çıktım yine dün, şehrin o tenha yokuşuna.
Senden arta kalan bu boşluğu nasıl doldurmalı?
Gördüm ki, kader örüyor ağlarını usulca.
Bu sonbahar hüznü, içimde bir yangın sanki,
Hatıralar bir bir canlanıyor karanlıkta.
Ruhumda bir sızı, dinmiyor asla,
Yine yalnızım, sensiz bu şehirde.
Gün batımı kızıllığında bir umut aradım,
Gözlerim uzaklara daldı, bir hayal kurdum.
Belki bir gün dönersin, diye bekledim durdum,
Kalbime bir söz verdim, seni unutmadım.
Anılarla dolu bu şehirde, bir iz bıraktım,
Yüreğimde bir yangın, sönmüyor asla.
Yine yalnızım, sensiz bu şehirde.
Ellerim yine sensiz, bir garip telaşta,
Çıktım yine dün, şehrin o tenha yokuşuna.
Yorgun ve hayalsiz, bir bekleyiş ortasında,
Yine yalnızım, sensiz bu şehirde.