Vakit geldi, çattı ömür tarlası,
Yabana atamam, biçerim elbet.
Gönlümün yangını, sevda halası,
Savurur külümü, geçerim elbet.
Umut denen kuş,
Kanadını açmış.
Gözlerim dolmuş.
Bir sır gibi saklarım, acıları derinde,
Kimselere göstermem, yaramı kanatmam.
Yalandan gülüşler takınırım yüzüme,
İçimde fırtınalar kopsa da belli etmem.
Gönül bir dert ehli, suskun bir derviş,
Her dem bir umutla bekler durur,
Yaradan’dan bir haber gelir diye.
Hayat bir nefestir, alır verir insan,
Kimi zaman sevinçle, kimi zaman hüzünle.
Yalan dünya derler, aldanma sakın,
Her şey gelip geçicidir, baki olan sevgidir.
Bir gün diner elbet, gönlümdeki sızı,
Bulurum belki ben de, muradımın izi.
Yazgıdan gayrı, yoktur bize çare.
Gönül denizinde bir damlayım ancak,
Kaybolurum giderim, zamanın içinde.
Aşkın ateşinde yanarım durmadan,
Külüm savrulur gider, rüzgarın önünde.
Ne bir iz kalır benden, ne de bir hatıra,
Sadece bir şarkı kalır dudaklarda,
O da unutulur gider, zamanla.
Bir yanıt yazın