Yaz Sonu Hatırası

O şimdi ne dinliyor
şu an, şimdi, şimdi?
Radyoda bir şarkı mı,
yoksa kalbinin en derindeki fısıltıları mı?
Parmakları titriyor olabilir,
– hey çocuk,
o ince, uzun parmaklar nasıl da yakışıyor piyano tuşlarına!…-
O şimdi ne düşünüyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
Belki camdan dışarı bakıyor,
hayallere dalıyor.
Belki de bir mektup yazıyordur, içini döküyordur,
– her satırında bir umut saklayan
o kırılgan, güzel cümleler!…-
Ve ne hissediyor
yalnızlığı mı?
Yoksa
ne bileyim
gökyüzünün neden bu kadar mavi olduğunu mu?
Yahut, insanların neden hep
daha fazlasını istediğini mi?
O şimdi ne hissediyor,
şu anda, şimdi, şimdi?…