Yorgun kelimelerden
Kurulmuş eski bir ev
Sessiz bir yalnızlık bu:
Kendimi ittim iterek.
Şimdi hangi şarkılardan
Duyacaksın feryadımı,
Kayboluyorsa anlamlar
Geçmişinden geçerek.
Hüzünleri, anıları
Saklamış sandık gibi
Tozlu raflarda duran
Eski bir aşk mektubu
Titreyerek, ürpererek.
Şimdi hangi yüzlerden
Okunuyor hikayem
Çaresiz bir bekleyişi
Derin bir nefes gibi
İçime çekerek.
Bir yanıt yazın