YAŞANMAMIŞ YEMİNLER

Buz tutmuş bir gülüş bırak dudaklarına,
sakla içindeki o derin sızıyı,
hayat denen bu amansız yolculukta,
görünmez kıl yaralarını.

Ruhunun aynası kırık bir vazo artık,
topla dağılan parçaları usulca,
her birinde bir anı, bir pişmanlık saklı,
yeniden yarat kendini küllerinden.

Bir umut ışığı yak karanlık dehlizlerde,
inan yeniden başlayabileceğine,
şefkatle dokun incinmiş yanlarına,
sar kendini sımsıkı, bırakma asla,
hayatın acımasız rüzgarlarına karşı dik dur,
unutma, en güçlü sığınak kendinsindir.

Sessiz bir çığlık yükselir derinden,
dindir onu sevgiyle, merhametle,
affet geçmişin yüklerini, kır zincirlerini,
yeniden doğuşun şarkısını söyle coşkuyla,
geleceğe umutla bak, aydınlık günlere yürü,
inan, her şey mümkün, yeter ki sen iste.