Yarınımsın Sandım

Bir günah gibiydi gözlerin bana
Kaçsam tutuldum, dalsam bataklık
Sonsuz umut gibi baktım sana
Kaybettim kendimi o karanlıkta
Belki de bir masaldı yazdığımız
Belki de hiç yaşanmamış bir an
Yarınımsın sandım, düştüm tuzağına
Bir boşluk, derin kuyu
Ne ses var, ne de bir umut ışığı
Sadece yankılanan pişmanlık
Unutmak mümkün mü yaşananları
Bir iz gibi kaldı benliğimde
Her an canlanan bir kabus gibi
Sensiz geçen her saniye bir azap
Bir çaresizlik girdabında savrulurum
Sanki hiç geçmeyecek bir yara
Yalanmış her şey, yalan
Aldandım, kandım, yıkıldım
Bir serapmış, su sandım
Şimdi uzaklarda bir şehirdeyim
Belki de hiç olmadığım kadar yalnız
Hatıralarınla yaşıyorum her gün
Umutlarım tükenmiş, kalbim kırık
Sanki bir masalın sonundayım
Belki de hiç başlamamalıydım