Yarına Tutulan El

Beklemeyi sevmiyorum
Bekler kim ola ki
İnsan…
İnsanın umutla bekleyişini sevmiyorum
Çiçekler hariç…
Saat tamircisi olacaktım ben
Sustum yine
Söylediklerimse hep eksik
Hep yaralı, yorgun, bezgin
Gel, diyorlar, bir ayar ver şu kalbin çarkına
Sağlam olsun!
Bende yoksa sabır, komşudan dilenip
Ve yelkovanı akrebe denkleyip, üstüne sevgini
Kırmadan kurcalıyorum
Biliyorum, bilmez miyim bu saat tamirinden
Ömrümüzü, günümüzü
Onaramayacağımı!
İşte onun içindir ki hep tetikte
Gözlerimi dikiyorum yarına