Yarım Kalmış Sesler

Yazılmamış bir mektup gibi kaldı içimde,
Söylenmemiş sözlerin ağırlığı var.
Bir nehir akarken kurudu sanki,
Toprak çatladı, susuzluk derinleşti.
Vicdan bir ayna, kırıklarla dolu,
Her parça bir pişmanlık, bir eksiklik.
Gecenin karanlığı gibi çöküyor üstüme.
Bir gölge gibi dolaşıyor hatıralar,
Unutulmayan bir şarkının melodisi.
Gizemli bir labirentte kaybolmuş gibi,
Çıkış yolu yok, her yer karanlık.
İçimde bir fırtına kopuyor sürekli,
Sakladığım sırlar beni yoruyor artık.
Kendimden kaçıyorum, nereye kadar?
Belki de affetmek gerek kendini,
Belki de unutmak mümkün değil.
Kabullenmek mi, yoksa savaşmak mı?
Karar vermek zor, çok zor.
Yine de umut var içimde,
Bir gün her şey düzelecek.