Yarım Kalmış Mimari

Bütün taşları üst üste koydun
Ama unuttuğun bir şey vardı yine de
Harçları karmadın
Güneş alçalınca anladım
Gölgeler derinleşti
Ve ne kadar az dokunduk birbirimize o akşam
Ve birden anımsadık ki
Eksiklik orda başlıyor
Tam da ellerin birbirine değmediği yerde
Tamamlanacak hiç bir şey yok bu hayatta
Terkedilmemiş bir şehir bile yok artık
Böyle diyorsun her yeni güne başlarken
Yaşadığım ömür sana benziyor git gide
Ne zaman sevmeyi düşünsem yıkım oluyor
Ya da erteliyorum gülüşümü son anda
Uzun bir boşluk oluyorsun denize baksam
Karşılıksız bir çaba kadar yoruluyor ruhum
Yaptığım planlar da canımı sıkıyor artık
Hayallerimi yakıp atıyorum tek tek
Ve ben bütün umutlarımı yitiriyorken şimdi
Temmuz diyorsun tam da orda başlıyor eksiklik
Sıkılınca susuyorsun yalanım dememek için
Duvarlar, tavanlar, zeminler çiziyorsun defterlere
Kendine bir temel bul artık bir de kerpiç
Çökeceğin bir virane bul bu dünyada
Tek isteğin o şehri unutup gitmek olmalı
Ve giderken kül etmek içindeki her şeyi
Birden anımsadım ki eksiklik orda başlıyor
Tam da harçların karılmadığı yerde
Konuşacak bir şeyler bulamıyorsak o akşam
Derim ki :
Eksiklik kaçınılmazdır ne yapılsa
Ve sen bütün taşları üst üste koyduğunu sanmıştın
Ama unutmuşsun harcın anlamını