İçimizden geçen bir efsaneyiz belki de
Yüzümüzdeki çizgilerden okunan
Unutulmuş bir kahramanın son sözleri
Düşünülmemiş bir kehanetin yankısı
Yalanların süslediği gerçekler gibiyiz
Bilinmezlikte kaybolan bir coğrafyanın haritası
Hiç yaşanmamış bir zaferin türküsü.
Sığındığımız modern yalnızlıklar
Acılarımızın aynası
Kırık dökük umutlarımız
Yeniden yazılmaya muhtaç bir hikaye.
Koynunda sakladığın o eski aşklar
Birer hayalet gibi dolanır içimizde
Umutsuzluğun en derininde yeşeren
Bir çiçeğin sessiz çığlığı
Belki de efsaneler böyle başlar
Yok olmaya mahkum bir çağın çocuklarıyız
Yıldızların altında unutulmuş dualarımızla.
Ve biz,
Yeniden doğacağız
Küllerimizden.
Bir yanıt yazın