Yarım Kalmış Bir Defter

Bir yalnızlık çöker içime ansızın
Ne zaman bir şarkı duysam sensiz geçen günleri anarım
Yokluğunun sessiz çığlığıdır bu derin sızı
Yetişir bunca hasret, bunca matem diyorum
Her şey yabancı içimde, ne umut ne de bir gülümseme
Hayattan bıkkınlığım deryalar kadar engin
Öylesine tükenmiş, öyle bitkinim ki
Bu ne amansız bekleyiş, bu ne kahır diyorum
Sessiz fısıltılarını bir kez daha işitebilsem
Avuçlarımda buzdan bir kalp, yorgun gözlerimde yaş
Aşarak mesafeleri bir an yüzünü görebilsem
Başımı dizlerine koyup ağlasam diyorum
Bir yarım kalmış defter gibi,
Sayfaları eksik, cümleleri yarım.