Yarım Kalmış Bir Caz

Ruhunu kırmadan
ne bir yalanı susturabildim
ne de dindirebildim bir öfkeyi
ama rastlayınca
darılmadım hiç hayatın cilvesine
bendim çünkü müziği başlatan
yanlış bir notayla
Âşık diyorlar benim için
yanılıyorum oysa
her aşka yakışır mı veda
her seferinde
tutunamıyor insan
hay kalbimi
kırık bir aşk soksun; ihanet
Piyanist olmak isterdim
sahnede, loş ışıklar altında
geçmişin hayaletleriyle
dolu bir barda
cazın tınısıyla gidip
ruhu okşayan
melodilerin peşinde
Bohem bir şair fısıldıyor kulağıma
ve yarım kalmış bir şarkıyı göstererek
vazgeç artık diyor acı çekmekten
kederin bu şehrinde
müzik çalınacak tek yer
elbette kalbin en derinindeki
şu küçük kırık dökük oda
Ressam olsa da babam
renkleri karıştırmayı beceremem
beni yalnızca sen anlarsın
tuvalin üzerine düşsün
diye fırçaların
bir anlık değdiği
unutulmuş renkler