İçimde bir umut yeşermişti
cam kırıkları arasında
yalın ayak koşarken ben
yüzüme çarpan rüzgar
acıtıyordu
Dilsiz büyüdüm sanki
yani kelebektim
solgun bir yaprakta
ve şehrin gürültüsünde
kaybolan bir ıslık
Gözlerimi, işte bu yüzden
yarım kalmış bir sese
dikip dinlemeyi severim
sessizliği.
Kirpiklerimden süzülen bir damla
boğazımda düğümlenen bir hece
her şeye rağmen
yaşamaya dair
bir fısıltı.
Bir yanıt yazın