Çıplak dallar üşürken
Dökülür içime hüzün
Bir yaprak gibi titrerim
Savrulurum kendi sesimde
Bir ah çeksem dağılır
Yüzümdeki keder
Gözyaşım düşer kurur
İçimde bir yangın başlar
Küllerimden doğarım elbet
Sancı çeker her bir yanım
Sessizliğin zehrindeyim
Umutsuzluğu yudumlarım
Yaşamak direnmektir
Kaybetmek bilmektir
Yine de yola düşmek
İçimde kanayan yara
Yaralı Şafaklar
Bir yanıt yazın