Yaralı Güvercin Umudu

Yine bir gölge düştü içime, şehir yorgun
Bütün rüyalarda seni saklıyorum, neredesin
Aklıma üşüşen kelimeler denizinde bir fırtına
Bir umut çığlığı yükseliyor, bahar diyor birileri
Dün bir şairdim oysa ben, gökkuşağı çizerdim
Bugünse sessizliğe gömülüyüm,
Yaralı güvercin umudu
Bir anı hatırlıyorsun, gözlerin dolmuş
Kaybolduğuma inanmak istemiyorsun
Bir vedanın provası oluyor sanki bu ayrılık
Hüzün yok, bir tebessümdür bütün anılarımız
Yalnız eski bir fotoğraf var elde,
Ve bir çocuğun gülüşü üstünde
Uçuşup duruyor kırık hayaller
Seni özlüyorum orda, parkın köşesinde
Bir Charlie Chaplin filmine gidecektik güya
Hayatın acımasızlığı çarptıkça umudun kırık kanadına
Saklanacak tüm imkansızlıklar
Böyle olmamalıydı ve oldu işte diyecek kalbim
Annemse bir duaya benzeyecek, gözyaşlarını silerken
Bütün yolları aştım ve geldim işte
Bir kalbe girmemiz nasıl gerekiyorsa öyle
Ansızın uzatmalısın elini
Ki unutulmuş bir sevda olmalı dünyaya
Seninle her karşılaşmamız
Kaybolduk,
Durmadan değişen bu dünya
Basit bir oyunbaz sadece, bir yabancı
Yalnızlıkla rest çekiyorum
Ama o biliyor bunu ve gülümsüyor usulca
Varım diyor
Dün bir şairdim oysa ben, gökkuşağı çizerdim
Bugünse sessizliğe gömülüyüm, yaralı güvercin umudu