Yüzümü saklamadan
ne bir aynaya bakabildim
ne de tamir edebildim ruhumu
ama karşıma dikilince
kızmadım hiç karanlığa
bendim çünkü perdeyi çeken
ışığın önüne
Oyun diyorlar artık buna
bilmiyorum oysa
her oyuna hile karışmalı mı
her defasında nedense
oynamak istemiyor kalbim
hay dilimi
modern zamanlar ısırsın; gerçek
Dans etmek isterdim
gözlerinin içinde
eski bir tango şarkıcısı
gibi tutunan
şehir ışıklarında
bir nefes kadar yakın
kaybolan hayallere
Yaralı Bakış
Bir yanıt yazın