Ne gam, ey kalbim, bu bitmez tükenmez sızı?
Şifayı ararken bir ömür heba mı sandın?
Her yara bir atlas, her çizik bir harita izi,
Kendini tanımak, bunca acıyla mı yandın?
Kabuk bağlamaz sandın, kanayan her bir yerin,
Oysa zaman dermanmış, bilmedin kıymetini.
İçindeki fırtına diner, diner de serin,
Bir nefes aldırır sonra, unutursun derdini.
Yeniden başlarsın, yine seversin evreni.
Lakin unutma sakın, o yara izlerini,
Onlar senin nişanın, hayata tutunduğunun.
Her biri bir ders, her biri bir bilgelik seni,
Daha da güçlendirir, anla artık olduğunu.
Şimdi aynaya bak, gör kendini, yeniden doğduğunu.
Yaralar Atlası
Bir yanıt yazın