Yapayalnız Heykel

Bir yalan
Sıvanır yüzüme her gün,
Ağzımdan çıkanı dinlerler hüzün
Hüzünleri derin.
Ansızın belirir sis
Donuklaşır ten.
Bir sessizlik çöker içime bitiş
Her şeyin anlamsızlaştığı demin.
Büst mü bu, geçilmez
Yıkılmaz taş mı?
Tam bana göre, duyarsız
Suskunluk gibi var mı?
Nedir seni boğan bu karanlık
Yok göklerde fer.
Güçsüz
Böylece daha denk.
Yaşanmışlık kaç eder
Sanatçılar ne bilir?
Ahmakça bağlansam da umuda
Kalacak anı ne ki?