Yapayalnız Bir Dal, Kırılgan Filiz ve İlkbahar Sabahı

O koca bir çınardı aslında.
Kırılgan bir filiz sevdi usulca.
Filizin hayali ılık bir sabah,
güneşle dans eden
yapraklar,
serin bir düş.
Bir çınar gibi koruyordu filizi.
Ve kökleri öyle derinlere uzanmıştı ki çınarın,
kıskanır olmuştu toprak bile,
eğilemezdi rüzgarda,
giremezdi filizin koynuna
güneşle dans eden
yaprakları,
serin düşleri.
O koca bir çınardı aslında.
Kırılgan bir filiz sevdi usulca.
Narin mi narindi filiz.
Hürriyete susamıştı filiz
yoruldu çınarın gölgesinde.
Ve veda! deyip koca çınara,
kondu göçmen bir kuşun kanadına
güneşle dans eden
yaprakları,
serin düşleri.
Şimdi anlıyor ki koca çınar,
koca gölgeler bazen karanlıktır:
güneşle dans eden
yaprakları,
serin bir düş…


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir