Eski bir telefon kulübesinde buldum kendimi
hatlar çekilmiş, ahize kopuk
şehre bakan camdan duvarları çizilmiş
bir zamanların aşk şarkıları çalıyor
bozuk para atınca sanki anılar birikiyor
Gözlerim kapalı, bekliyorum bir sinyal
yankılanan sesler tanıdık değil
bir köprüydü oysa, şimdi bir boşluk
görünmez iplerle bağlandığımız evren.
Yapayalnız Bağlantı
Bir yanıt yazın