Yankının Yalnızlığı

Ey benim suskun benliğim,
Kaldım bu çağda bir başıma.
Yalanı seçtim kendime.
Yüksek dağlardan seslensem,
Yankısı düşmez bu kalbe.
Eskiden taş duvarlar vardı,
Şimdi camdan dünyalar.
Duymak imkansız sesimi.
Bir nehir aksa içimden,
Denize ulaşsa da dertlerim.
Boşluğa karışır damlalarım,
Kimse bilmez feryadımı.
Görünmez oldu gözyaşlarım,
Sessiz bir çığlık içimde.
Yıldızlar kayar gökyüzünde,
Her biri bir dilek olsa.
Dilekler tutulmaz bu devirde,
Herkes kendi derdine düşmüş.
Kimse duymaz kalbimin sesini,
Kimse anlamaz yalnızlığımı.
Aşkın ateşi söndü içimde,
Yapayalnız kaldım bu şehirde.
Ne bir ses, ne bir nefes,
Sustum artık tamamen.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir