Yankıların Gölgesi

Bir gölge düştü düşünceye, sisli bir andı,
Kopya suretler çoğaldı, aslı yalandı gel.
Her fikir bir diğerine benzer, aynı çığlık,
Bu aynalar labirentinde ruh daraldı gel.
Umutlarım çalınmış, özgünlük yara almış,
Rüzgar fısıldar, “Her şey zaten söylenmiş.”
Gecenin koynunda kaybolur tüm renkler,
Yaratıcılık ateşi söner, külü kalır.
Bir boşluk hissedilir her yeni doğan günde,
Kelimeler anlamını yitirir, dünya karardı gel.