Yankıcı Sessizlik

İçimde bir volkan,
Sanki her an patlayacak,
Kimse duymaz feryadım.
Dışarıda kahkaha,
Maskeler takılıyor,
Sahte bir dünya.
Çığlıklarım yankılanır duvarlarda,
Gözyaşlarım akar içime doğru,
Kimse görmez bu acıyı,
Herkes kendi derdinde boğulmuş,
Kalabalıklar içinde yalnızım,
Bir el uzatsa yeter bana,
Kurtulurum bu karanlıktan.
Suskunluğum artar günden güne,
Sanki bir pranga vurulmuş dilime,
Duygularım esir.
Yüzümde sahte gülümseme,
İçimde fırtınalar kopuyor,
Kimse anlamaz halimi,
Herkes kendi yolunda gider,
Ben ise kaybolmuş bir gemiyim.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir