Yankı susturur bazen, sessizlik aydınlatır,
Ruhun labirentinde kaybolmuş hatıratır.
Bir ses ararsın derinde, bir fısıltı, bir nefes,
Belki de en güzel şarkı, duyulmayan o sestir.
Kaosun içinde düzen, karmaşanın sükûneti,
Bazen bir bakış yeter, anlatmaya her şeyi.
Gözler konuşur, kelimeler susar,
Anlam derinlerde saklı, yürekte yankılanır.
Bir çölün ortasında vaha misali,
Umutsuzluğun ardında gizli bir mucize.
Belki de en karanlık an, şafağın müjdecisi,
Yeniden doğuşun habercisi, bir umut ışığı.
Sessizliğin gücüyle, yankıları dindir,
İçindeki yangını söndür, ruhunu dinlendir.
Yankı ve Sessizlik
Bir yanıt yazın