Suskun meydanlarda yankılar çaldı,
Bir ses, ötekinden izler arardı.
Her fısıltı, bir gölge oyunu,
Benlikler silindi, bir tekdüzelik korkusu.
İtirazın rengi soldu yüzlerde,
Kopyalar çoğaldı, ruhsuz heveslerde.
Kimlikler kayboldu, ortak bir kaygı,
Her suret bir maske, içten gelen bir sızı.
Umutsuzluk bir sis gibi sardı her yanı,
Çalınan özgünlük, yiten bir anlam.
Yüreklerde bir boşluk, derin bir yara,
Düşünceler kısırlaştı, sessiz bir veda.
Özgürlük zincirlendi, bir kördüğüm sanki.
Bir yanıt yazın