Akşam Sızıntısı
Yorgun günün rengi vururken camlara
Bir sessizlik çöker usulca.
Eski bir şarkının yansımasıdır belki
Yoksa içimde yankılanan derin bir his mi?
Belirsizlik sarar ruhumu,
Kaybolmuş umutların izi belirir.
Akşamın karanlığına karışır her şey.
Bir sevda sözü duyulur uzaktan,
Yüreğimde saklı kalan eski bir yara.
Hatıralar canlanır birer birer,
Geçmişin hayaleti dolaşır içimde.
Yalnızlık bir gölge gibi takip eder beni,
Gecenin sessizliğinde kaybolurum.
Belki bir teselli ararım yıldızlarda,
Ya da bir umut ışığı beklerim sabırla.
Akşamın sızıntısı diner mi zamanla,
Yoksa ruhumda sonsuza dek mi kalır bu acı?
Bir cevap bulurum belki yarınlarda,
Ama şimdilik sadece sessizce beklerim.
Karanlığın içinde kayboluşumu…
Bir yanıt yazın