Sen, bir gölge gibi kayan sessizlik,
Ben, peşinden koşan bir deli rüzgârım.
Uzaklaşsan da benden, bir gizli izsin,
Her an içimde büyüyen bir yangınım!
Dua eder gibi sana seslenirim.
Sana ulaşacak yollar tuzaklarla dolu,
Her adımda bir pişmanlık, bir hayal kırıklığı.
Sarar ruhumu umutsuzluğun kolları,
Yine de vazgeçmem, sana doğru akarım.
Fısıltın yankılanır karanlıkta,
Ben o fısıltıya tutunurum.
Kimsesiz şehrimde akşam çökerken,
Yüreğim titrer, seni düşünürüm.
De ki: O’dur beni saran bu hüzün,
De ki: Hasret değil, çaresizliktir.
Ruhumdan göğe yükselen feryat,
Dindirecek mi bir gün bu özlemi?
Kaçıp saklansan da en uzak yere,
Kalbime gömülüsün ebediyen.
Düşlerim… Silinir bütün renkler;
Ben, umutla beklerim.
Yalvarış
Bir yanıt yazın