Eski bir yangının külü savrulur,
Yüzüme çarpan hatıralar ağlar.
Kirpiklerim nemli, içim burkulur,
Bu sessiz çığlıklar beni bağlar.
Unutulmuş bir şarkının nakaratı,
Ruhumda yankılanır her bir katı,
Ömrümün baharında bir hicran yatı.
Bir nefes kadar yakın
Bir dünya kadar uzak
Yine de umut var.
Şimdi hangi limanda
Hangi yalan rüzgarda
Aşkım kayboldu?
Kaderimin sillesi, hayatın oyunu,
Gözlerimden düşen yaşlar boynumu
Islatırken, bir fısıltı duyulur derinden:
“Unutma, her gecenin sabahı var,
Yeter ki kalbin kararmasın derinden.”
Bir yanıt yazın