Yalnızlık Pazarı

İkimiz birden susabiliriz, kalbe bakalım
Şu eskiyen anılardan, şu kırık oyuncaklardan
Çocukluk düşlerinden, bayat ekmeklerden
Durmadan biriktirdiğim şu acıları al, kurtar
Şu yorulmuş, çekingen ellerimi bırak şimdi
Bu yalanları anla, bu sözleri de bunları da
Kalbe bakalım
Sessiz bir köşe buluruz, kalbe bakalım
Unutacak var deriz, dünya durur, unuturuz
Bu karanlık böyle yersiz, affet beni Tanrı
Herkes konuşsun, iyi oluyor, usanıyorum
Dostlar, düşmanlar, sevenler sevmeyenler konuşsun
Herkes konuşsun, bir seni susturmam, bir de ben susmam
Herkes varken biz hiç oluruz, biz susmayalım
Nasıl olsa yorgunuz, nasıl olsa küseriz durmadan
Beni unut, kalbe bakalım
Senin bu gözlerinde ne var bilmiyorum, kalbe bakalım
Baktıkça kayboluyorum, kalabalık ölüyorum
Bu senin unutulmuş gülüşlerin, kimsesiz gibi, duvarlar gibi
Yüzüm yansın diye bakıyorum, yanıyor
Seni aldım bu tenha yere getirdim
Sayısız umudun vardı, bir bir yaktım
Bana dönesin diye bir bir yaktım
Şimdi rüzgar gelir, eser gideriz
Dönmeyeceğimiz bir an seç, başka türlüsü suç
Bir senin bir benim umudumuz yeter, belirleyelim, yetsin
Seni aldım, bana ayırdım, durma kendini unuttur
Durma kendini unuttur.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir