Yalnızlık İki Bilet Alarak

Yalnızlık iki bilet alarak başlıyor, gişenin önünde;
Yüksek sesle şarkı söyleyen
Bir sokak müzisyeni,
Hiç unutmam seni ey keder!
Ey deniz tutması ey rüzgarın fısıltısı!
Hatırlıyorum saatlerce susmuştuk
O martı sesli adamı;
Birinin İstanbul’u olmaya hazırlanıyordu.
İki kahve içmiştik orada, biri sütlü,
Keşke sadece bunun için özleseydim seni.
Beklemek güzel şey, beklenen değilsen,
Yorulmuştuk çok beklemişiz,
Zaman akıp gitmiş gözümüzün önünde,
Gitmek çözüm müdür bilmem ki,
Kalanlar nasıl dayanır bu acıya,
Belki de gitmek en güzelidir,
Kim bilir?