Şehirde yapayalnız kaldım;
Sesim uzak, nefesim uzak.
Ben kendime bir dert oldum;
Yüzüm buruk, içim tuzak.
Aşk diye tutundum dala,
Düştüm hoyrat bir sevdala.
Sakladım gözyaşımı fala;
Gülüşüm yalan, sözüm savsak.
Ne bir dost var ne bir eş,
Yüreğimde dinmez bir keş;
Bu hayat bana bir güneş…
Yalnızlığın Yeni Hüznü
Bir yanıt yazın