Yalnızlığın Yeni Çağı

Şehirde yapayalnızım;
Yüzüm yabancı, izim yabancı.
Kalabalıkta kaybolmuşum;
Sesim yabancı, sözüm yabancı.
Köklerim sökülmüş dalım,
Tutunacak bir yer ararım,
Ben kendime bile yabanım.
Bir dokunuş bekler gönlüm,
Şefkat dilenir her an.
Aşk bir reklam, sevgi ölüm,
İnsanlık nerde, ey zaman?
Sanalda dostluk ararım,
Gerçek bir ses özlerim.
Ekranlara tutsak kalmışım,
Yüzler soğuk, sözler yavan.
Kalbim kırık, ruhum yaralı.
Herkes yabancı, herkes yalan.
Duvarlar ördüm etrafıma,
Saklarım içimde fırtınayı.
Aynada bir suret, yabancı bana,
Unuttum sevmeyi, şefkati, anayı.
Bir gülüşe hasret kaldı gözlerim,
Bir dost eli arar ellerim,
Yapayalnızım bu koca dünyada.
Gözlerim uzaklara dalar,
Bir umut ışığı bekler.
Belki bir gün değişir kader,
Belki bir gün şefkat değer,
Yeniden yeşerir bu çorak yer.