Yalnızlığın Terazisi

Sabahın sisi çökerken şehre,
Bir kahve kokusu, bir de uzak bir tren sesi.
Geçmişin yükü omuzlarımda ağır,
Yaralı bir serçe gibi titrerim.
Kader, ördüğü ağları sıkıca sarar.
Yüzümde solgun bir gülümseme,
Yüreğimde derin bir hasret saklı.
Hatıralar birer birer canlanır,
Kaybolmuş bir aşkın izleri silinmez.
Umut, bir yıldız gibi parlar karanlıkta.
Beklemek zordur, bilirsin, sevgili.
Zaman acımasız bir nehir gibi akar,
Hayat, bir sınavdır, her an yeniden başlar.
Kahramanlık, direnmektir her şeye rağmen.
Ayrılık, içimde kanayan bir yaradır.
Ve güneş doğar.
Gözlerim kamaşır.
Sessizlik derinleşir.
Yalnızlığın terazisi ağır basar,
Hayallerim suya düşer, paramparça olur.
Gelecek belirsiz, puslu bir yoldur.
Ama yaşamak güzeldir, yine de, sevgili.
Çünkü her şeye rağmen, umut vardır içimde.
Ve sevmek, direnmektir hayata karşı.