Bu sessizlik… bu sessizlik… dipsiz bir kuyu,
İçimde yankılanan boşluk senfonisi.
Bu sessizlik… bu sessizlik… bir ömür boyu
Sürecekmiş gibi, ruhumun en derini
Okşayan, aynı zamanda kemiren bir sızı.
Bu sessizlik ruhumu saran bir kefen,
Hatıralar, acılar, umutlar hepsi bir arada.
Bu sessizlik bir sığınak, beni benden
Saklayan, dış dünyanın gürültüsünden
Uzaklaştıran, gizemli bir adada.
Bu sessizlik bir çağrı,
Bilinmeze, meçhule, sonsuzluğa.
Kendini bulmaya dair bir fısıltı.
Bu sessizlik delilik sınırında bir dans,
Aklımın labirentlerinde kayboluşumun resmi.
Bu sessizlik bir arayış, bir kaçış, bir isyan,
Benliğime yabancılaşmanın en keskin hali.
Bu sessizlik bir ayna, kırık dökük yansıtan beni,
Belki de yeniden doğuşun sancılı bir provası.
Bir yanıt yazın