Yalnızlığın Dökümü

Bir de ben düştüm şu çağın içine,
Kalsın sızım içimde, yare kalsın.
Yalan gülüşlerdir maskem biçime,
Kalsın benim derdim, kendime kalsın.
Herkes bir koşturma, ben yavaşlarım,
Aşk dedikleri şey, külden tasarımdır.
Gönül yorgun düştü, nasıl taşlarım?
Yüzüm buruştu, aynaya küstüm.
Sessizlik en yakın, onu seslerim,
Kimse anlamaz ki, ben de şaştım.
Kalsın benim derdim, içime dolsun.