herkes kendi gölgesini bir başkasının duvarında arar
kendi iç sesinde susar bütün hayallerine adandığın sabah
kül rengi umut rengi kalarak
yeniden örer bazı alışkanlıkları hafıza
al kırgınlığını dön buradan
en kısa şubatı ömrümüzün
sarmıyor seni ne paslanmış bu sabır
ne kalbindeki yılan
seçilmiş an milyonlarca an arasından
gözünü kapattığın
çok eskiydi eski olmak için bile
kendi yasına tutsak
kendiyle yorgun
daha yolun sonunda saklanıyordu
nefesindeki isyan
ömrünce kanayacak
hatıralar mezarında yalnızlığa yonttuğun suret
Yalnızlığa Yontulan Suret
Bir yanıt yazın