Yalanların İzinde Bir Hakikat

Kimse dinlemiyor artık
Saatler yavaş dönüyor
Duvarlar nemliydi
Gözlerim kararıyor
Yüzüm solgundu
Bir çürük elma kokusu
Bir şehir hastanesinde
Ölümü bekliyordum
Ben ki susmayı bilmem
Susmak benim için bir felaket olduğuna göre
Beni delirtecektir
Otobüs duraklarında bekleye bekleye
Bıkkın bir yolcu olarak
Radyodan gelen cızırtılar
Beni yeniden kendime getirecektir
Havada kaybolan bir fısıltı
Ve uzaklaşırken bütün umutlar geceyle birlikte
Dostlarım olan kayıp ruhlar
Elbette bulacaklar bir teselli
Ve biz yaşamayı yeniden anlamlandıracağız
Bu sahte denilen dünya
Ve samimiyetsizlik
Hepimiz hakikatin arayışı içinde değil miyiz?
Yalanların izinde bir hakikat.