Yalanın İzleri Derin

Vicdan kanrevan olmuş, bak nasıl da yerde sürünür
Ne hayâ, ne edep kalmış, her nefes zehir zerkedilir
Menfaatperest bir dünya, riyalarla örülmüş duvar
Dürüstlük unutulmuş, adalet aramak nafile bir çığlık
Öfke büyüyor içimde, bir volkan gibi kaynıyor kanım
Hakikat kaybolmuş, yalanlar hüküm sürüyor her an
Kimse dinlemez feryadı, herkes kendi derdinde boğulur
Ne umut kaldı içimde, ne de bir ışık görüyorum ufukta
Karanlık çökmüş her yere, bir kabus gibi sarıyor beni
İnsanlık ölmüş sanki, ruhlar kararmış, kalpler taşlaşmış
Nefret tohumları ekilmiş, sevgi ve şefkat unutulmuş
Hayat bir sınav olmuş, sabırla beklemekten yoruldum
Yalanın izleri derin, ruhumda bir yara gibi kanıyor.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir