Yalan Telaşlar Çağı

Çocukluğumun saflığı çoktan yitti.
Her sözde bir şüphe, her bakışta bir hile,
Dürüstlük eski bir masalmış gibi.
Eskiden gülerdik içten, sebepsiz yere,
Şimdi yüzler maske, kahkahalar sahte,
Herkes bir şeyler saklıyor, gizli bir telaşla,
Yalanlar büyüyor içimizde, kök salıyor.
Özlemek ne kadar da zor şimdi.
Yüzler değişiyor, sözler kayboluyor,
Her şey bir anda anlamsızlaşıyor.
Dürüstlük bir lanet sanki, acıtan bir gerçek,
Yalanlar daha kolay, daha kabul görür,
Kalpler kararıyor, ruhlar çürüyor,
Herkes yalnız, herkes yabancı,
Birbirimize değmeden yaşıyoruz.
Bir umut arıyorum, bir ışık demeti,
Belki bir gün, dürüstlüğün kıymeti anlaşılır,
Yalanlar erir, maskeler düşer,
Sevgi yeniden yeşerir içimizde,
Belki o zaman, yeniden gülebiliriz,
Yalan telaşlardan sıyrılıp, özgürce.