Yalan Sınırları

Yüzlerde biriken toz misali
Yalanlar yumağı sardı benliğimi
Her bir söz bir tuzak, her bakış bir yara
Kalbimde açılan derin bir uçurum
Korkular büyüyor içimde usulca
Hakikat kayboldu, bir serap gibi
Aşk yalanı, sevgi yalanı
Her şey bir oyun, her şey talan
Duygular bir maske, riya bir zırh
Kirlendi sevdamız, değersiz bir an
Gözlerimde biriken yaşlar sel oldu
Vicdanım kan ağlar, feryadım duyulmaz
Yalanlar içinde boğuluyorum her gün
Bir çıkış yolu yok, bir umut ışığı
Belki de kayboldum çoktan, bilmiyorum
Sözler birer bıçak, keskin ve acımasız
Dostluklar sahte, düşmanlıklar gerçek
Herkes bir yabancı, herkes bir düşman
Ruhum bir gölge, bedenim bir yük
Yalanlar sarmalında çaresiz bir kul
Aydınlığa hasret, karanlığa mahkum