Yabancılığa

ey arzu sen ne kadar derinsin
bir sis gibi
geçmişsin belki bilmiyorum
belki de bir gölgesin şimdinin
bir perşembe günüsün
yüreğimi tamir edemeyen
bütün anılarda ve hayallerde
kaybolur dururum kendi içimde
ama biliyorum çocukken saklambaçsın
bir özlemsin uzak diyarlarda
sözgelimi aynada aksimsin
ustasın geceleri beni uyutmamada
en keskin yalnızlıkları vererek ruhuma
sabahüstlerinde biraz acımasızsın
gökler ve rüyalar ağarırken
ne diyelim
bari unutalım her şeyi.
anlar biriktirir insan,
sen olmasan da olur aslında.
belki unuturum seni bir gün
belki de hep hatırlarım
sen yokken de yaşarım, elbet
seni unutmak istemem belki
ve de bir gün gelir geçer her şey
anılar kalır benden geriye
ne yazık ki
bir daha sevemem kimseyi.