Bu şehir betonlaşacak,
gökdelenlerin arasında bir gökdelen,
hem de en gösterişsizlerinden,
gri semada bir duman zerresi yani,
yani bu koskocaman hayatımız.
Bu şehir taşlaşacak bir gün,
hatta bir heykel gibi
yahut terk edilmiş bir anıt gibi de değil,
paslı bir anahtar gibi kaybolacak
zifiri kalabalıkta dipsiz kuytularda.
Şimdiden hissedilecek yalnızlığı bunun,
çekilecek unutuluşu şimdiden.
Böylesine anlamlı kılınacak bu hayat
“Kendimdim” diyebilmen için…
Bir yanıt yazın