Yabancılaşan Yüzler

Gözlerini aramak zordu,
ışık oyunlarında yüzüne düşen
gölgeler arasında…
Gözlerini aramak…
Sessizce, kalabalık caddelerin yorucu
koşuşturmacasında bir anlam bulmak…
Biraz absürt, biraz melankolik…
zordu…
Gözlerinin aynadaki yansıması yabancıydı…
Seninle kahve içmek, şehrin en işlek,
Sülalesi zincir kahvecinin şubesinde…
Ekrana odaklanıp, bir an
göz göze gelmek floresan bir aydınlıkta…
zordu…
Rastlantısal karşılaşmalara sığınarak konuşmak,
yüzünde
Yapay bir gülümsemeyi sürdürmek zordu…
Zordu’lu şimdiki zamanları düşünüyorum
şimdi…
Cümlelerimiz etken…Dinleyen yok,
şubedeki kahveyi…
ve bitişteki veda, kaybolmuş bir
iletişimin izidir sadece…