Bir tuhaf sızı var içimde derinden,
Kaçıyorum benliğimden, kendimden.
Nedendir bu bitmeyen telaş, bu hız?
Ahengi kaybettim, neydi bu akış?
Yüzler maskelenmiş, gülüşler sahte,
Herkes bir yarışta, bilmem ki neye.
Evrimin sancısı mı bu yaşadığım?
Yoksa boşluğa düşen bir yaprağım.
Köklerim kuruyor, dallarım kırık,
Ruhum bir dertli kuş, kanadı yarık.
Kim anlar beni bu beton ormanda?
Kim duyar feryadımı bu zamanda?
Özümü ararken kayboldum yolda,
Bir yabancı oldum kendi içimde.
Belki de yeniden doğuş yakındır,
Kim bilir, belki de umut varımdır.
Bir yanıt yazın