Vicdanı tartıyorum, gözlerim nemli
Önce içimde bir fırtına kopuyor;
Yavaş yavaş dağılıyor
Yalanlar, sözlerde;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Unutulmuş yeminlerin yankıları
Vicdanı tartıyorum, gözlerim nemli.
Vicdanı tartıyorum, gözlerim nemli;
Anılar uçuşuyor, derken;
Derinlerden, bir bir, pişmanlık pişmanlık.
Vicdanı tartıyorum, gözlerim nemli;
Karanlık dehlizlerde yalnızlık
Çaresiz feryatlar duyuluyor
Vicdanı tartıyorum, gözlerim nemli;
Sessiz çığlıkların gölgesinde
Kaybolmuş umutların izi.
Vicdanı tartıyorum, gözlerim nemli;
Bir çocuk ağlıyor köşede;
Alnı kırışık mı, değil mi, biliyorum;
Elleri sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Karanlık bir gece çöküyor düşlerimin ardından
Vicdanı tartıyorum.
Bir yanıt yazın