anımsar mısın?
bir vicdanımız vardı: Paslı Demir Köprü
hesapsız harcamalar yapardık
kimseye borçlu kalmamak için çırpınmak gibi
sessizce susmak, yalnızlığa alışmak
düşmanları dost bilmek gibi
Ve bir gün çözülecek bir düğüm vardı
herkesin bir düğümü vardı o zamanlar
herkes gece iskelelerinde
kendi düğümünü aradı
karanlık akşamlarda
mırıldandığımız şarkılar eşliğinde
kendi hatalarımıza dalar, boğulurduk
adalet, sevgi, sadakat, merhamet
ve dünyanın bütün iyilikleri
önümüzde bir bir tükenirdi
BİTERDİ ŞARKI, SES KISILIRDI.
HAYALLERİMİZ KIRILIP DÖKÜLEN CAMLARDI ŞİMDİ
BÖYLE ZAMANLARDA İLK YALANI SÖYLEMEKTEN
ÇEKİNİRDİ HERKES
SONRA BİRİ USULCA KALKAR, HERKESE KAHVE KOYARDI
ANIMSIYOR MUSUN?
Vicdan Yorgunu
Bir yanıt yazın